1.od poniedziałku 27.06. przez okres wakacji do 4 września kancelaria parafialna jest czynna po mszy wieczornej, w poniedziałek, środę i piątek ( z wyj. I piątków). W sprawach pilnych prosimy o telefon: 793 872 300.
2. Dziś 24.07. 17 Niedziela Czasu Zwykłego
– ok. 9.30 wypominki
– po sumie różaniec
– jeżeli ktoś nie skorzystał z błogosławienia samochodów przed wakacjami, będzie taka możliwość po każdej mszy.
– „Wydadzą owoc nawet w starości” to hasło tegorocznego Papieskiego Dnia Dziadków i Osób Starszych. Parafialny Zespół Caritas organizuje dla dziadków i osób starszych spotkanie przy słodkościach, kawie i herbacie na terenie ogrodów parafialnych po mszy świętej o godz. 10.00, na które serdecznie zapraszamy.
– Po każdej mszy zbiórka do puszki na leczenie 2,5 letniego dziecka Franciszka Winiarczyka
3. w tym tygodniu są obecni – ks. proboszcz i ks. Jerzy Gugała pallotyn , w kolejnym od 31 lipca ks. Artur i ks. Piotr
4. Za tydzień 31.07. 18 Niedziela Czasu Zwykłego
– ok. 9.30 wypominki
– po sumie różaniec
– Żywy Różaniec organizuje w dn 31.07.pielgrzymkę do Gietrzwałdu. Zapisy u p. Danuty tel. 512139606
5. Stałe Nabożeństwa i kancelaria w tygodniu
– w środę o godz. 17.45 Nowenna do MB Nieustającej Pomocy i msza w podanych intencjach,
– w czwartek po mszy wieczornej Adoracja do godz. 20.00, Kompleta o godz. 19.45
– w piątek całodzienna Adoracja Najś Sakr. Od mszy porannej do wieczornej.
– Różaniec niedziela godz. 11.00, poniedziałek 17.25, wtorek 17.25, środa 17.15, czwartek ok 18.40, piątek i sobota po mszy porannej
6. Zachęcamy do czytania tygodnika Idziemy
7. Składamy serdeczne Bóg zapłać za wszystkie ofiary na utrzymanie naszego kościoła. Dziękujemy również za wszystkie ofiary przelewane na konto. (nr konta: 18 1240 1082 1111 0010 3677 0235). Istnieje również możliwość złożenia ofiary poprzez kartę płatniczą terminal.
„Wydadzą owoc nawet i w starości” to hasło tegorocznego Papieskiego Dnia Dziadków i Osób Starszych. Przypada on w tym roku na 24 lipca.
Najdroższa, najdroższy!
Werset z Psalmu 92: „wydadzą owoc nawet i w starości” (w. 15) jest dobrą nowiną, prawdziwą „ewangelią”, którą możemy głosić światu z okazji drugiego Światowego Dnia Dziadków i Osób Starszych. Jest ona przeciwieństwem tego, co świat myśli o tym okresie życia, a także przeciwieństwem zrezygnowanej postawy niektórych z nas, starszych, podążających naprzód z niewielką nadzieją i nieoczekujących już niczego od przyszłości.
Wiele osób boi się starości. Postrzegają ją jako rodzaj choroby, z którą lepiej unikać jakiegokolwiek kontaktu: uważają, że ludzie starzy nie dotyczą nas i należy ich trzymać jak najdalej, być może zgromadzonych w strukturach, które się nimi opiekują, a nas chronią przed braniem odpowiedzialności za ich zmartwienia. Jest to „kultura odrzucenia”: mentalność sprawiająca, że gdy czujemy się inni niż najsłabsi i odlegli od ich kruchości, ona pozwala nam wyobrażać sobie, że „my” i „oni” podążamy odrębnymi drogami. W rzeczywistości jednak, długie życie — jak naucza Pismo święte — jest błogosławieństwem, a ludzie starzy nie są wyrzutkami, od których należy się dystansować, lecz żywymi znakami życzliwości Boga, który obdarza życiem w obfitości. Błogosławiony dom, który troszczy się o osobę starszą! Błogosławiona rodzina, która szanuje swoich dziadków!
Zakończenie aktywności zawodowej i usamodzielnienie się dzieci sprawiają, że znikają powody, dla których poświęciliśmy wiele naszej energii. Świadomość, że siły słabną lub pojawienie się choroby mogą zachwiać naszą pewność siebie. Świat — z jego szybkim tempem, za którym trudno nam nadążyć — zdaje się nie pozostawiać nam alternatywy i prowadzi nas do przyswojenia idei odrzucenia. Tak oto wznosi się ku niebu modlitwa psalmu: „Nie odtrącaj mnie w czasie starości; gdy siły ustaną, nie opuszczaj mnie!” (Ps 71, 9).
Jednak ten sam psalm, który odnajduje obecność Pana w różnych okresach życia, zachęca nas do nieustannej nadziei: gdy nadejdzie starość i siwe włosy, On nadal będzie dawał nam życie i nie pozwoli, by przytłoczyło nas zło. Ufając Mu, znajdziemy siłę, by pomnażać uwielbienie (por. ww. 14-20) i odkryjemy, że starość nie jest tylko naturalnym osłabieniem ciała, czy nieuchronnym upływem czasu, lecz darem długiego życia. Starzenie się nie jest potępieniem, lecz błogosławieństwem!
Owszem, starość jest okresem, który nie jest łatwy do zrozumienia, nawet dla nas, którzy już go przeżywamy. Chociaż następuje po długiej drodze, nikt nas nie przygotował do zmierzenia się z nią; wydaje się wręcz, że ona nas zaskakuje. Najbardziej rozwinięte społeczeństwa poświęcają dużo temu okresowi życia, jednak nie pomagają nam go zinterpretować: oferują „plany pomocy, ale nie wizję życia” . Trudno więc spojrzeć w przyszłość i uchwycić horyzont, ku któremu należy dążyć. Z jednej strony jesteśmy kuszeni, by odpędzić starość, ukrywając zmarszczki i udając, że wciąż jesteśmy młodzi; z drugiej strony wydaje się, że nie można już robić nic innego, jak tylko żyć w rozczarowaniu, pogodzeni z tym, że nie mamy więcej „owoców do wydania”.
Prośmy Matkę Bożą, Matkę Czułości, aby uczyniła nas wszystkich sprawcami rewolucji czułości, tak, byśmy razem mogli uwolnić świat od mroków samotności i demona wojny.
Niech moje Błogosławieństwo i zapewnienie o mojej serdecznej bliskości dotrą do was wszystkich i do osób wam bliskich. A wy, proszę, nie zapominajcie o modlitwie za mnie!
Rzym, u św. Jana na Lateranie, dnia 3 maja 2022 roku, w święto świętych Apostołów Filipa i Jakuba
FRANCISZEK
