Kościół w Halinowie pw. NMP Matki Łaski Bożej ma ponad 20 lat. Jego historia jest krótka, warto jednak przypomnieć, że powstał w okresie burzliwych przemian w naszym kraju. Pierwsze prace porządkowo-budowlane na zakupionym placu rozpoczęto jesienią w 1981r., dwa miesiące przed wprowadzeniem stanu wojennego w Polsce.
Od początku budową kościoła kierował ks. Szczepan Stalpiński. Mieszkańcy Halinowa zapamiętali go, jako człowieka bardzo energicznego i zdecydowanego. Swoją siłą i zaangażowaniem potrafił zjednać ludzi do idei budowy kościoła. Liczne fotografie zachowane w kronice parafii wiernie dokumentują atmosferę tamtych lat. Na jednym ze zdjęć ks. Szczepan w roboczym ubraniu i białej czapce stoi przy betoniarce.
W prace budowlane włączyli się nie tylko dorośli mieszkańcy, ale również młodzież. Budowa kościoła trwała kilka lat.
Pierwsza Msza święta została odprawiana w październiku 1985 r., ale prace wykończeniowe i dekoracyjne były nadal prowadzone.
W 1988 r. do Halinowa przybył ks. Stanisław Wołosiewicz, który był proboszczem przez pięć lat.
Od 1993 r. proboszczem parafii był ks. Andrzej Kamiński, to z jego inicjatywy zostały zakupione organy do kościoła.
Z kroniki budowy świątyni:
W czerwcu 1979 r. odbyła się kanoniczna wizytacja parafii Długa Kościelna. Wówczas proboszczem był ks. Eugeniusz Drapała. W czasie tej wizytacji padła propozycja budowy kaplicy lub kościoła w osadzie Halinów.
18.03.1981 r. – Parafia otrzymała zezwolenie na budowę kościoła.
06.07.1981 r.- Przybył do parafii nowo mianowany ks. Szczepan Stalpiński (skierowany do prowadzenia budowy kościoła).
14.10.1981 r. – Został zakupiony plac na budowę od pani Janiny Góreckiej. Jego powierzchnia wynosiła 6000 m2. Na placu znajdował się drewniany dom pokryty dachówką, budynek gospodarczy, liczne drzewa owocowe i krzewy.
16,10,1981 r. – W św. Jadwigi-patronki budownictwa sakralnego-grupa energicznych ministrantów wraz z ks. Szczepanem rozpoczęła pracę przy karczowaniu drzew na przyszłym placu budowy.
W 1981 r. z dębu ofiarowanego przez pana Księżpolskiego, cieśla Jakub Jerzak wykonał krzyż.
W 1982 r. , w lipcu i sierpniu zostały zalane wszystkie fundamenty.
16.03.1983 r.- Kuria Warszawska wydała dekret, którym nadano nowo powstającemu ośrodkowi duszpasterstwa w Halinowie oraz nowej świątyni tytuł NMP Matki Łaski Bożej.
24.05.1984r. – Odbyła się uroczystość wmurowania kamienia węgielnego przez księdza prymasa Józefa Glempa.
06.10.1985r. Została odprowadzona pierwsza Msza święta w murach nowego kościoła.
Proboszczowie w parafii w Halinowie.
- ks. Szczepan Stalpiński (1981-1988)
- ks. Stanisław Wołosiewicz (1988-1993)
- ks. Andrzej Kamiński(1993-
Rok 1979
12.VI.1979 r. odbyła się kanoniczna wizyta Parafii Długa Kościelna. Wówczas proboszczem był ks. Eugeniusz Drapała. W czasie tej wizytacji padła propozycja budowy kaplicy lub kościoła w osadzie Halinów.
16.XII.1979 r. na opłatkowym spotkaniu Parafialnej Rady Duszpasterskiej ks. Proboszcz poinformował o dwukrotnym wystąpieniu do Kurii w sprawie budowy kościoła lub kaplicy, wspomniał też o oczekiwaniu na decyzję władz państwowych. Radni zaproponowali odkupienie placu od pani Janiny Osikowej w Halinowie.
Rok 1980
23.III.1980 r. – spotkanie Duszpasterskiej Rady Parafialnej
„W sprawie zakupienia placu pod budowę kościoła w Halinowie zaciągnąłem informacji u notariusza w Otwocku i otrzymałem odpowiedź, że należy mieć zezwolenie od władz państwowych i zaświadczenie, że jestem proboszczem. Do Urzędu Gminy w Halinowie zostało złożone podanie o zezwolenie nabycia ziemi. Otrzymałem odpowiedź negatywną i nie na temat. Wydział do Spraw Wyznań w Warszawie nie wydał mi zaświadczenia, że jestem proboszczem. Rada postanowiła wybrać delegację do rozmów z władzami państwowymi w sprawie zakupienia placu i budowy kościoła w Halinowie”
11.VIII.1980 r.- ks. Bp. Jerzy Modzelewski przybył do naszej parafii. Zwiedzał osadę Halinów interesując się lokalizacją pod budowę kościoła.
17.VIII.1980 r. – Spotkanie Rady Parafialnej, na którym postanowiono zbierać podpisy oraz wysłać delegację do Warszawy. Na kolejnym zebraniu Rady Parafialnej – 17.XII.1980 r. – przedstawiono sprawozdanie z rozmów przeprowadzonych w Warszawie w Wydziale Wyznań.
Rok 1981
Pod koniec stycznia ks. Proboszcz przeprowadził rozmowę z dyrektorem do spraw wyznań, który bardzo życzliwie ustosunkował się do sprawy budowy kościoła w Halinowie.
18.III.1981 r.- parafia otrzymała już zezwolenie na budowę kościoła w Halinowie. Jednocześnie otrzymała z Kurii i od władz państwowych uprawnienia do prowadzenia prac budowlanych.
03.V.1981 r.- spotkanie Rady Parafialnej, na którym ks. Proboszcz poinformował o przybyciu architekta, który ma wykonać projekt wstępny. Oczekujemy na zgodę władz państwowych odnośnie lokalizacji, która jest potrzebna do kupna placu.
06.VII.1981 r. – przybył do parafii nowo mianowany ks. Szczepan Stalpiński. Został skierowany do budowy kościoła w Halinowie.
14.X.1981 r. – został zakupiony plac od pani Janiny Góreckiej oraz sporządzono akt notarialny w Otwocku. Plac o powierzchni 6000 m2 zlokalizowany jest przy zbiegu ulic-Okuniewskiej i Kościuszki. Na placu znajduje się drewniany dom kryty dachówką. Połowę placu pokrywają bagna i krzewy. Pozostała część to działka rolna z budynkami gospodarczymi, na której znajdowały się też nieliczne drzewa owocowe.
16.X.1981 r.- święto św. Jadwigi- Patronki budownictwa sakralnego. Tego dnia grupa energicznych ministrantów wraz z ks. Szczepanem Stalińskim rozpoczęła pracę przy karczowaniu krzewów na przyszłym placu budowy. W godzinach przedpołudniowych pani Jadwiga Świtkowska mimo nie wyrażenia zgody przez ks. Proboszcza przywiozła pierwszy transport wapna (76 ton). Z wielkim zapałem parafianie przystąpili do lasowania wapna. Praca trwała do późnych godzin nocnych (godz. 2.00)
W tym miesiącu zakupiono znaczną ilość cegły oraz stemple i żerdzie.
21.X.1981r.- Komisja Artystyczna zatwierdziła projekt wstępny budowy Kościoła.
13.XII.1981 r. – wprowadzenie stanu wojennego utrudniało w znacznym stopniu załatwianie i sprowadzanie materiałów do budowy.
Rok 1982
02.I.1982 r.- zatwierdzenie lokalizacji pod przyszłą budowę kościoła.
W miesiącu I i II zakupiono 5000 sztuk suporeksu i dużą ilość cegły z akcji pod kryptonimem „Dąb” uzyskaliśmy około 50m3 drzewa dębowego i jesionowego.
W marcu postanowiliśmy szopę wykorzystując materiały z rozebranej organistówki. Dzięki życzliwości Urzędu Gminy i GS sprowadziliśmy 100 ton cementu przeznaczonego na wykonanie fundamentów.
02. III- otrzymaliśmy zatwierdzenie projektu wstępnego
04. III – otrzymaliśmy zezwolenie na zagospodarowanie działki budowlanej. W tym okresie rozebraliśmy dom pani Góreckiej oraz budynki gospodarcze (szopy), usunęliśmy drzewa owocowe oraz ogrodziliśmy plac siatką.
Z zakładu energetycznego w Warszawie przy pomocy pana Piotra Skonczenego sprowadziliśmy złomowe płyty betonowe. Po ich rozbiciu otrzymaliśmy dużą ilość gruzu i stali zbrojeniowej. Rozpoczęliśmy wykonywanie betonowych przepustów potrzebnych do odwodnienia placu budowy. W prace te szczególnie zaangażował się osiemdziesięcioletni Feliks Wojda-„Nasz Dziadek”, który odtąd codziennie czuwa nad przebiegiem prac budowlanych.
W kwietniu zapoczątkowaliśmy zasypywanie bagna piaskiem, który dostarczali własnymi pojazdami miejscowi rolnicy z dębu ofiarnego przez pana Księżopolskiego z ul. Mickiewicza, cieśla- pan Jakub Jeżak- wykonał krzyż.
07.V.1982 r. – zatwierdzenie projektu technicznego zalania fundamentu
Uroczystość poświęcenia krzyża i placu budowy
Uroczystość ta odbyła się 08.V. 1982. w godzinach popołudniowych. Plac został odświętnie udekorowany. Wykonano polowy ołtarz. Licznie zebrani parafianie powitali ks. bp. Jerzego Modzelewskiego. Celebrował on Mszę Św. w czasie której, dokonał poświęcenia Krzyża i placu budowy oraz wygłosił piękną okolicznościową homilię. Zaapelował w niej o rzetelność i kulturalną pracę przy wznoszeniu nowej Świątyni.
Do końca maja został ukończony rów odprowadzający wodę z placu. W ciągu dwóch miesięcy (VI i VII) były zalane wszystkie fundamenty. Wykopy wykonaliśmy ręcznie. „Dziadek” Wojda nauczył się od pana Stanisława Usińskiego zbrojenia. Przy pomocy kobiet, starców i dzieci wykonał zbrojenie wszystkich ław fundamentowych. Pracami ciesielskimi przy szalowaniu fundamentów kierował pan Polikarp Królak. Zalewanie fundamentów odbywało się głównie w godzinach popołudniowych i wieczornych.
Po kilkudniowej przerwie w pracy rozpoczęliśmy budowanie budynku technicznego. Budynek wznosili w czynie społecznym murarze mieszkający na terenie parafii. Szczególnie wyróżnili się:
- p. Banaszek
- Laskowski Albin
- Głuchowski Wojciech
- Kostecki Adam
- Królak Polikarp
- Stryjek Mieczysław
- ekipa pana Giszczaka
W połowie listopada pokryliśmy budynek dachem.
Wszystkie prace dotąd były wykonywane w czynie społecznym. W listopadzie zaczęto zbieranie deklaracji dotyczących comiesięcznych dobrowolnych składek na budowę kościoła.
Rok 1983
W lutym (społecznie) wykonaliśmy instalację elektryczną w budynku technicznym.
Pod koniec marca ekipa pana Giszczaka wytynkowała garaż, który tymczasowo został przeznaczony na kaplicę. Rozpoczęliśmy równocześnie zasypywanie fundamentów piaskiem. Po założeniu izolacji zaczęliśmy wznosić ściany salek katechetycznych. Prace te wykonywali najemni fachowcy.
16.III.1983 r.- Kuria Warszawska wydała dekret, w którym nadano nowo powstającemu ośrodkowi duszpasterskiemu w Halinowie oraz nowej świątyni tytuł „ Najświętszej Maryi Panny Matki Łaski Bożej -Beatea Mariae Vieginis.
10.IV.1983 r. – z udziałem licznie zgromadzonych wiernych odbyło się uroczyste poświęcenie kaplicy. Poświęcenia dokonał ks. Dziekan Józef Ursus. Mszę świętą celebrował ks. Wikariusz.
Ksiądz proboszcz poświęcił nowy kielich zakupiony przez dzieci przygotowujące się do pierwszej komunii świętej w 1982 r. Taca zebrana w czasie tej uroczystości przeznaczona została na zakup puszki na komunikanty.
W tym okresie parafianie z własnej inicjatywy zebrali pewną sumę pieniędzy, za które zakupili pięć ornatów(dwa białe, czerwony, zielony, fioletowy) oraz kapę.
Od marca do lipca trwały prace przy wznoszeniu murów salek katechetycznych i plebani. Mury wykonane zostały przez pracowników najemnych, natomiast stropy i dach całkowicie w czynie społecznym.
W sierpniu trwały prace wykończeniowe salek katechetycznych. Wykonali je w czynie społecznym mieszkańcy parafii:
-elektrycy: Maksymilian Wyczółkowski, Zygmunt Ostrowski, Marian Gańko
-tynkarze: Adam Kostecki, p. Smolak (z Cisia)
-malarze: Józef Gałązka, Wiechowski Edmund
-parapety wykonał p. Ludwiniak (z ulicy Olszowej)
-wykładzinę ofiarował p. Janusz Odojewski.
-wieszak na ubrania wykonała młodzież, między innymi: Maciej Kałuski, Marek Bucholtz, Włodzimierz Rogala.
W lipcu rozpoczęto prace przy zakładaniu izolacji pod mury kościoła.
26.VII. z okazji odpustu przybył do parafii ks. Kanclerz. Po południu odwiedził budowę kościoła w Halinowie i wygłosił krótkie przemówienie przed Mszą świętą. Parafianie z własnej inicjatywy rozpoczęli zbiórkę pieniędzy na zakup monstrancji i baldachimu.
W sierpniu, przy bardzo dużej pomocy młodzieży zalano słupy w kościele
03.IX.- Przyjazd ks. bp. Kazimierza Romaniuka, który podczas Mszy świętej udzielił młodzieży sakramentu bierzmowania oraz poświęcił dwie sale katechetyczne, monstrancję i baldachim.
We IX, X, XI trwały prace przy wznoszeniu murów kościoła. Od początku pracami murarskimi kierował p. Jan Giszczak z Duchnowa, który był zatrudniony w firmie swego syna Mariana Giszczaka w Halinowie. Później wznoszenie murów miał prowadzić ze swoją brygadą p. Marian Giszczak. W październiku zobowiązali się przybyć do murowania fachowcy zza Wyszkowa, ale kilka razy odkładali termin swego przybycia i w rezultacie w ogóle nie przybyli.
Do końca sezonu wymurowaliśmy przy społecznej pomocy parafian ok.3m wysokości murów kościoła.
Rok 1984
W lutym wykonaliśmy instalację elektryczną w plebani oraz instalację kanalizacyjną w plebani i salkach katechetycznych. Prace te wykonane zostały całkowicie w czynie społecznym. Zakupiliśmy także stal przeznaczoną na strop kościoła.
W marcu rozpoczęliśmy dalsze wznoszenie murów kościoła. Do stropów prace te wykonywane były w czynie społecznym. W pracach tych uczestniczyło tylko czterech pracowników najemnych:
Giszczak Jan
Królak Polikarp
Michałowski Kazimierz
Komorowski Bolesław
Do 7.V. ukończono zalewanie chóru, schodów, ściany wymalowano do wysokości 6m.
24.V- Uroczystość wmurowania kamienia węgielnego przez ks. Kardynała Józefa Glempa
Uroczystości przeprowadził ks. Kardynał Józef Glemp, któremu towarzyszyli:
Ks. Kanclerz-Zdzisław Król
Ks. Kanclerz-Edward Żmijewski
Ks. Dziekan z Połańca Zygmunt Wieczorek
Ks. Dziekan dek. Rembertów Marian Marecki
Przed Mszą świętą odbyło się poświęcenie i wmurowanie kamienia węgielnego. Mszę świętą celebrował ks. Prymas, w czasie, której wygłosił okolicznościową homilię.
Po Mszy świętej Ks. Prymas spotkał się z młodzieżową grupą modlitewną, powstałą w styczniu.
W czerwcu przygotowaliśmy deski i stemple potrzebne na szalunek do stropu kościoła. Większość stempli uzyskaliśmy bezpłatnie z lasów i olszyn od miejscowych rolników.
Następnego dnia prace przy zalewaniu usprawniło zastosowanie pompy do betonu „Steyer” oraz sprowadzenie gotowego betonu z Kawęczyna. Oprócz tego przygotowaliśmy beton w 4. betoniarkach i taczkami dostarczyliśmy go do pojemnika pompy.
Do pracy zgłosiło się bardzo dużo parafian, którzy zobowiązali się do ukończenia zalewania stropu. Prace ukończono niespodziewanie szybko o godzinie 17.00-27.X. Tuż po zakończeniu prac zaczął padać ulewny deszcz.
Kilka dni przerwy i odpoczynku.
Po dwóch tygodniach zaczęliśmy rozszalowywać boczne szalunki podciągów. Zaczęliśmy także szalować i zalewać gzymsy na kościele. Po upływie miesiąca pod koniec października rozszalowaliśmy strop kościoła.
Na początku listopada ekipa p. Giszczaka zaczęła odpłatnie wznosić ściany kościoła od stropu po dach oraz kolejną kondygnację wieży (do wysokości 16m), do trzeciego stropu.
Społecznie, pod kierownictwem pana Królaka, wykonaliśmy belki betonowe pod płyty dachu. „Dziadek” Wojda uparcie zalewał płyty na dach kościoła.
W połowie grudnia przerwaliśmy pracę z powodu mrozów.
Rok 1985
II i III- zakładanie instalacji C.O przez fachowców z Wesołej, przy pomocy ludzi oraz montaż instalacji wodociągowych przez Z. Kosakowskiego i M. Bodalskiego z Halinowa.
W tym czasie sprowadzamy bardzo dużo rzeczy do wykończenia plebani i budynku katechetycznego.
Stolarz p. Jerzy Kuśnierski z Hipolitowa wykonuje okna i drzwi kościoła. Stolarz z Lubochni wykonuje drzwi do plebani i salek katechetycznych.
Od 10.III. nocami na placu stróżują społecznie parafianie, gdyż zachodziła obawa kradzieży. Wtedy już zakończone było centralne ogrzewanie, zawieszone grzejniki, zaś na placu znajdowało się wiele cennych przedmiotów.
Od kwietnia rozpoczynamy tynkowanie kotłowni. Praca ta miała być wykonana społecznie, lecz wobec braku ochotników tynkuje p. Ryszard Smolak, który następnie ma tynkować plebanię. Tynkowanie plebani postępuje bardzo powoli, pan Smolak przychodzi do pracy w „kratkę”, powód: „skłonność do adoracji butelki”. Do pomocy przy tynkowaniu plebani przystępują społecznie p. Adam Kostecki (tynkuje jadalnię, 2 pokoje wikariusza i apartament na górze) ; p. Kazimierz Jerzak tynkuje magazyn, piwnicę, „młodzieniec” tynkuje za pieniądze ubikacje, przedsionki. Pozostałe pomieszczenia tynkuje p. Smolak.
04.V. – pogrzeb Dziadka-Feliksa Wojdy
Na placu budowy zasłabł nagle Dziadek Wojda. Odwieźliśmy go do domu, skąd zabrano go karetką do szpitala.
29.IV.85r. zmarł na niewydolność nerek. Pogrzeb odbył się 04.V.85r. Kondukt żałobny z domu do nowej świątyni poprowadził ks. Szczepan Stalpiński. W murach kościoła odbyło się pożegnanie Dziadka Wojdy. Mszy Świętej koncelebrowanej przewodniczył ks. Proboszcz Konowrocki z Kobyłki. Kazanie wygłosił ks. Proboszcz z Rembertowa Józef Ursus. Mowę pożegnalną na cmentarzu wygłosił ks. Eugeniusz Drapała, proboszcz z Długiej Kościelnej.
Od maja glazurę i terakotę na plebanii oraz w części katechetycznej układa spokojny p. Ołdak z ul. Okuniewskiej. Dzieci od I. Komunii Świętej zakupują elektroniczne organy do nowej świątyni. Wznoszone są mury nad prezbiterium oraz wieża. Muruje ekipa p. Mariana Giszczaka. Stropy zalewamy społecznie. Najwięcej trudności przysparza nam strop-dach na wieży. Jest bardzo wysoko. Beton wciągamy windą na strop kościoła, a następnie po jednej taczce małą wyciągarką do góry. Kilka razy spada taczka.
Zalewamy pozostałe belki pod dach kościoła. Nadal wykonujemy płyty na dach kościoła. Kilka razy przyszedł do pomocy przy szalunkach mocno schorowany p. Królak.
W lipcu i sierpniu ocieplamy stropy kościoła wełną mineralną, a nad prezbiterium steropianem. Pan Wyczółkowski zakłada instalację elektryczną w kościele.
Dawny parafianin z Długiej Kościelnej mieszkający obecnie w Warszawie p. Rogalski Stanisław wykonuje krzyż na wieżę. Krzyż w częściach wciągamy ręcznie na kilku linach
Pan Ludwiniak z Olszowej wykonuje parapety i lastryko na korytarzach oraz w ubikacjach.
Po długich pertraktacjach zakład energetyczny podłącza do sieci nasz transformator. Wykonaliśmy sieć niezgodnie z dokumentacją, gdyż musielibyśmy wyciąć grube brzozy, a na to nie zgadzało się leśnictwo. Przy pomocy p. Mieczysława Dbalskiego, pracownika telekomunikacji, udało się założyć telefon na nowej plebanii.
Pod koniec maja grupa chłopców zrobiła ok. 800 pustaków z leszu, keramzytu i piasku.
W lipcu układamy płyty na dach kościoła i zalewamy wyrównawczą szlichtę. Pomaga p. Kazimierz Rogala wraz ze swoją ekipą. Płyty wciągamy windą a następnie ręcznie układamy na belkach. Do tej pracy trzeba silnych i zgrabnych mężczyzn.
Obróbki blacharskie wykonuje bardzo uczciwy i spokojny blacharz z Warszawy.
Cały czas tynkuje „młodzieżowiec”. Wykonuje tynki w ubikacjach, korytarzach oraz elewację zewnętrzną budynków/gzymsy i pasy pod oknami/.
W sierpniu wstawiliśmy okna w kościele. Bardzo dużo malowania i szklenia. Przy malowaniu pomaga siostra pani Skrzecz, która przyjechała w odwiedziny z Kanady.
P. Smolak tynkuje prezbiterium, gdyż chcemy wykorzystać stojące już rusztowania.
Pod koniec sierpnia wykańczamy drugą salę katechetyczną, korytarze oraz zakrystię. W lipcu ukończyła kurs katechetyczny druga katechetka, żona pana organisty- p. Ewa Szulim. Od września lekcje religii dla dzieci i młodzieży będą się odbywać w Halinowie. Do tej pory najstarsze klasy(VII i VIII) oraz młodzież, uczęszczała na lekcje religii do Długiej Kościelnej.
Podejmujemy decyzje wraz z rodzicami dzieci uczęszczających do szkoły w Cisiu, aby wybudować punkt katechetyczny. Pracą społeczną przy budowie kieruje p. Wojciech Kulmiński z Cisia. Projekt wykonał p. Bernard Czyżewski. Plac pod budowę ofiarował p. Krzysztof Sarniak. Parafia dała wszystkie materiały. Tak po wielu trudnościach powstał punkt katechetyczny w Cisiu. Plan został wykonany na nazwisko właściciela p. Krzysztofa Sarniaka. W październiku udało się podłączyć światło i od tego czasu odbywają się tam lekcje religii. Wiosną 1986r. mieszkańcy zamierzają jeszcze ogrodzić plac oraz uporządkować teren wokół budynku katechetycznego.
14.IX.85r.-pogrzeb Polikarpa Królaka
Po długiej chorobie(rak węzłów chłonnych) zmarł nasz cieśla budowlany p. Polikarp Królak. Pracował on od początku na budowie. Był świetnym fachowcem i uczciwym pracownikiem, niebywale zdyscyplinowanym i pracowitym.
Od tego czasu regularnie odprawiamy w niedzielę trzy Msze św. o godz. 7.00, 10.00, 16.00, a w dni powszednie o godz. 18.00. porządek Mszy św. ustalony tak, aby była przerwa między Mszami w Długiej Kościelnej i w Halinowie. Umożliwia to p. organiście i p. kościelnemu pomoc w obu kościołach.
W październiku zakładamy instalacje c.o. w kościele, pod okiem fachowca p. Marka Grabowskiego z Wesołej.
W listopadzie zakładamy instalację nagłośniającą kościół. Prace prowadzi p. inż. Janusz Dziubiński z Warszawy.
Chłopcy z II klasy zawodówki, uczący się na stolarzy, wykonują prowizoryczne ławki do kościoła. A następnie p. Połubiec z ul. Łąkowej wykonał społecznie 26 ławek.
Zbyt małe sale katechetyczne wpływająca na podjęcie decyzji budowy dużej Sali konferencyjno-rekreacyjnej. Po pojęciu decyzji rozpoczynamy wykopy. Pożyczamy drut, cement, i choć dokuczają już mrozy, przy wielkim wysiłku udaje się na początku grudnia zalać fundamenty. Cała sprawa jest ryzykowana, gdyż robimy to bez planów i pozwolenia władz świeckich.
Przed Bożym Narodzeniem rozszalowywujemy fundamenty i porządkujemy plac. Otrzymujemy pozwolenia na ogrodzenie terenu kościelnego.
W grudniu prowadzimy rozmowy z architektami odnośnie wykończenia i dekoracji kościoła.
11.XII.85r.- odchodzi z Długiej Kościelnej ks. Proboszcz Eugeniusz Drapała do parafii Błędów, a następcą zostaje ks. Andrzej Świętochowski. Władze Archidiecezji decydują o podziale parafii na Długą Kościelną i Halinów.
Przed Pasterką tzw. „żywa pasterka”, którą przygotował p. organista Jan Szulim wraz z miejscowym chórem. Mszę św. O północy koncelebrują:
Ks. Dyr. Edward Żmijewski
Ks. Andrzej Świętochowski
Ks. Szczepan Stalpiński
III- pogrzeb Antoniego Grzelaka
W pierwszych dniach marca odbył się pierwszy pogrzeb w nowym kościele, skąd ciało zmarłego zostało odtransportowane na cmentarz w Długiej Kościelnej.
W dniach 16-17.III.86r. odbyły się rekolekcje wielkanocne, przeprowadzone przez wikariusza z Radzymina- ks. Konstantego Kordowskiego.
Wielkanoc 30-31.III. 86r.
W dekoracji kościoła- przygotowaniu Ciemnicy i Grobu czynnie pomagali panowie ze służby Porządkowej oraz parafianie. W nocy z Wielkiego Piątku na Wielką Sobotę odbyło się całonocne czuwanie przy Grobie Pana Jezusa. W adoracji wzięli udział wierni z parafii modlili się pod przewodnictwem Służby Porządkowej i młodzieży z grupki modlitewnej. W Wielką Sobotę modlili się przy Grobie ministranci, bielanki oraz wierni z wyznaczonych wiosek. Wartę przy Grobie zaciągnęli strażacy z Ochotniczej Straży Pożarnej w Cisiu i Halinowie.
W kwietniu przenoszono szopę budowlaną na tył placu kościelnego, 7-8 maja rozpoczynają się prace murarskie, które prowadzi p. Jan Giszczak z Duchnowa, któremu pomagają p. Bucholtz Edward z Halinowa, p. Józef Lewandowski z Hipolitowa, p. Ryszard Kwiatkowski z Kąck. Mury Sali wzniesiono w ciągu 10 dni.
W maju odbył się pierwszy w nowej parafii dekanalny zjazd księży i- w tym samym tygodniu- zjazd księży z kursu ks. Szczepana.
W uroczystości Zesłania Ducha Świętego- 18.V.86.- osiemdziesiąt siedem dzieci przystąpiło do Pierwszej Komunii Św. Składają w darze kielich. Ze smutkiem odnotowaliśmy fakt, że wielu rodziców nie przystąpiło do spowiedzi św.
Uroczystość Bożego Ciała, która w tym roku odbyła się 29. maja zgromadziła, mimo padającego deszczu, dużą ilość wiernych. Procesja do czterech ołtarzy, udekorowanych przez młodzież przeszła ulicami Halinowa po raz pierwszy w historii.
Na plebanii ułożyliśmy klepkę w dolnych pomieszczeniach, przygotowanych dla nowego księdza.
W czerwcu do naszej parafii został przydzielony nowy kapłan- ks. Jacek Grzywacz, który 28.06.86 r. objął posadę wikariusza. Zaczynamy grodzić plac kościelny. Wykonujemy fundamenty pod słupy ogrodzenia oraz szalunki potrzebne do zalania Sali.
W połowie lipca zalewamy strop na Sali, który w połowie sierpnia ocieplamy watą mineralną i nakrywamy płytkami betonowymi. Nakrycie Sali papą i wykonanie obróbek blacharskich odbyło się na początku września. Rozpoczynamy wykonywanie ogrodzenia. P. Józef Lewandowski i ks. Szczepan murują słupki. Przęsła złożył i pospawał p. Kazimierz Niewiarowski. Częściowo przęsła są już ustawione i zalane betonem.
Na 30.X. była zaplanowana wizyta dziekańska, którą jednak ks. Dziekan odwołał. Wobec tego ks. Szczepan z ks.Jackiem poświęcił punkt katechetyczny w Cisiu, gdzie zgromadzili się wierni i dzieci z Cisia i przyległych wiosek.
W listopadzie robiliśmy porządki z drewnem, którego całe stosy zalegały plac kościelny. Deski nadające się jeszcze do użytku złożyliśmy na jeden stos, a odpady ze stempli zostały pocięte na drzewo opałowe.
Rok 1987
07.I.- ekipa p. Mariana Giszczaka rozpoczęła tynkowanie głównej nawy kościoła, chóru i bocznej kaplicy. Właściciel ekipy zrezygnował z własnych dochodów na rzecz wspólnoty parafialnej. Parafia zapłaciła robotnikom i murarzom tylko godzinową stawkę. Koszt tynkowania wyniósł więc tylko 1/3 rzeczywistej wartości. Ekipa zalała betonowy ołtarz główny, ambonę, ołtarz boczny i parapety.
W czasie ferii zimowych od 1-14.II. młodzież z inspiracji księży oraz z ich udziałem zorganizowała przy kościele zajęcia dla dzieci. Obejmowały one m.in. gry i zabawy, rozgrywki tenisa stołowego i pokaz filmów video. Na zakończenie ferii odbył się bal kostiumowy dla najmłodszych.
23.II. – z pomocą grupy 15. parafian zakupiliśmy czeską terakotę na posadzkę kościoła. Koszt wyniósł 900 tysięy złotych. W załatwieniu sprawy wiele pomógł p. Marian Giszczak.
W lutym zamówiliśmy również kamień i wykonawców do ułożenia marmuru w prezbiterium i bocznej kaplicy.
01.III.1987 r. dekretem księdza prymasa Ośrodek Duszpasterski w Halinowie zostaje erygowany jako nowa parafia. Uroczystości związane z odczytaniem dekretu odbyły się 08.II.87 r. ks. Dziekan Marian Marecki odprawił Mszę Św. i odczytał dekret. Kazanie wygłosił ks. Proboszcz z Długiej Kościelnej, Stanisław Wołosiewicz. Uroczystość zakończyła się wspólnym obiadem.
06.III. – rozpoczęliśmy białkowanie kościoła w systemie społecznym. Białkowanie odbyło się wapnem z małym dodatkiem pokostu. Prace te wykonywali miejscowi malarze. Malowanie zakończyło się w ciągu tygodnia.
W marcu p. Gańko z ul. Okuniewskiej ofiarowała 2. oryginalne poduszki procesyjne na wzór włoski.
19.IV.1987 r. – uroczyście przeżyliśmy Wielkanoc. Procesja rezurekcyjna odbyła się po ul. Okuniewskiej i po placu parafialnym. Nie było jeszcze dzwonów. Rekolekcje wielkopostne wygłosił ks. Ryszard Mosakowski z Powsina.
W lipcu układanie terakoty. Pracą tą kierował p. Józef Lewandowski z Hipolitowa. Pomagali mu p. Wacław Ciupa, Gałecki Andrzej, Żbik Andrzej i ks. Szczepan.
W sierpniu rzemieślnik z Radomia p. Józef Kubiak wraz ze swoimi pracownikami rozpoczął układanie posadzki marmurowej prezbiterium i bocznej kaplicy.
We wrześniu ks. Szczepan wraz z Maćkiem Kałuskim, Wacławem Ciupą ułożyli terakotę na chórze. W tym czasie zostały zakupione ławki modrzewiowe. Rok katechetyczny zaczęliśmy specjalną Mszą Świętą i spowiedzią dla dzieci i młodzieży. Jednocześnie zaczęło się przygotowanie młodzieży do przyjęcia sakramentu bierzmowania.
W III. niedzielę Adwentu rozpoczęły się rekolekcje adwentowe, które wygłosił ks. Marek Paszkowski z KUL.
Rok 1988
Na początku lutego p. Stefan Ciszkowski wraz ze swoimi pracownikami rozpoczął układanie boazerii w kościele i na chórze.
13.II.1988 r. ks. Wicedziekan z Ząbek przekazał parafię Halinów nowemu proboszczowi ks. Stanisławowi Wołosiewiczowi.
14.II.1988 r.- nastąpiło pożegnanie ks. Proboszcza Szczepana Stalpińskiego, który przeszedł na nową budowę kościoła w Warszawie na Targówku.
Dnia 21.II. powitano nowego proboszcza.
Rekolekcje Wielkopostne prowadził ks. Tadeusz Bazylewicz wik. par. św. Wojciecha w Warszawie. Udział wiernych był bardzo liczny, zwłaszcza w sakramencie pokuty. W poście nabożeństwa pasyjne prowadziły dzieci przygotowywane przez katechetki , a zwłaszcza p. Ewę Szulim i młodzież przygotowywana przez ks. Mirosława. Ciemnice przygotowywali panowie ze Służby Porządkowej a grób ks. Mirosław z młodzieżą. Należy podkreślić wielkie zaangażowanie ks. Mirosława w przygotowania uroczystości Wielkiego Tygodnia. Starannie przygotowano nocną adorację przy grobie przez: dzieci, młodzież, Służbę Porządkową, rodziny różańcowe i grupę modlitewną. Adorowała również straż z Cisia. W czasie procesji rezurekcyjnej biel i ministranci brali udział w zwiększonej liczbie.
Ciemnica 1988 W czasie Triduum Paschalnego wierni brali bardzo duży udział w liturgii. W Wielką Sobotę święcono pokarmy w kościele i na wioskach. Procesja Rezurekcyjna odbyła się przy pięknej pogodzie i licznym udziale wiernych.
W tygodniu Świąt Wielkanocnych odbyły się spotkania w grupach: służba Porządkowa, Rodziny Różańcowe itp. Przy końcu kwietnia odbyło się zakończenie roku katechetycznego dla maturzystów i zakończenie rocznego kursu przygotowawczego do małżeństwa.
W tym roku do Uroczystości Zesłania Ducha Świętego przygotowywaliśmy się przez nowennę i adorację do godziny 24 zakończoną Mszą Świętą.
W dniu Zesłania Ducha Świętego odbyła się Uroczystość I –wszej Komunii Św., a tydzień przedtem dzieci klas III przystąpiły do rocznicowej Komunii Św. Dla jednej i drugiej grupy pogoda dopisała. W Dniu Zesłania Ducha Świętego spadł upragniony deszcz.
Dnia 08.V. w niedzielę złożono ks. proboszczowi życzenia imieninowe. Całą oprawę bardzo bogatą przygotował ks. wik. Mirosław. Ks. proboszcz dziękując za życzenia podkreślił, że były to życzenia składane nie tyle konkretnej osobie, ale wdzięczność Bogu za dar kapłaństwa za to, że w Polsce nie brakuje kapłanów.
Na dzień I Komunii Świętej wybudowano marmurowy ołtarz, ambonę i mensę pod tabernakulum. Dzieci do I Komunii Świętej przygotowywali ks. Mirosław Tempczyk i Pani Hanna Kulesza-katechetka. Dzieci przystąpiły w jednej grupie w liczbie 87 osób w Dzień Zesłania Ducha Świętego. Następnie dzieci brały udział w uroczystościach Bożego Ciała. Po uroczystości obyło się poświęcenie pól w poszczególnych wioskach. Wszędzie były odprawiane Msze Święte i wiele osób przystępowało do sakramentu pokuty. Były bardzo starannie przygotowywane ołtarze i mieszkańcy wiosek stawili się niemal w komplecie.
W maju ufundowano marmurowy ołtarz ambonkę i trójramienny świecznik. W związku z Rokiem Maryjnym przy kościele ufundowano figury Matki Bożej, która zostanie poświęcona 08.IX.
W maju została wprowadzona nowenna do M.B.N.P. w każdą środę o g.17.30
W czerwcu odbyła się pielgrzymka do Kodnia, a w lipcu do sanktuariów położnych na południu Polski. W czasie wakacji młodzież z ks. Mirosławem uczestniczyła w rekolekcjach połączonych z letnim wypoczynkiem.
Duża grupa parafian i młodzieży uczestniczyła w pieszej pielgrzymce na Jasną Górę.
Dożynki
W sierpniu odbyły się dożynki dla dwóch wiosek, Krzewiny i Desna w jedną, a dla Cisia w następną niedzielę. Wszyscy uczestnicy przystąpili do Komunii Świętej.
Zamiast wieńca zrobiono ze zboża monstrancję. Mieszkańcy Cisia ufundowali wieniec w postaci dużego serca. Inne wioski o tej pięknej tradycji zapomniały. We wrześniu zgodnie z zarządzeniem Kurii rozpoczęto nowy rok katechetyczny.
Dnia 14. i 15. IX. odbyła się pielgrzymka na Jasną Górę dla osób chorych i w podeszłym wieku. Parafianie wyjechali trzema autokarami po odprawionej w parafii Mszy Świętej o godzinie 24. W październiku odbyła się pielgrzymka do sanktuariów położonych na południu Polski.
W roku maryjnym ufundowano ołtarz i figurę Matki Bożej przy kościele. Poświęcenia dokonał ks. bp Stanisław Kędziora.
Dnia 30.X.
Parafianie złożyli w darze dla parafii:
-trzy białe ornaty
-czerwony
-zielony
-fioletowy
-dwa obrusy
Rok 1989
W tym roku szopka była bardzo ładna z panoramą, która została namalowana przez Agnieszkę Łączyńską.
W lutym założone centralne ogrzewanie w dużej Sali oraz cztery bramy wokół kościoła i w kruchcie.
W poście zostały zorganizowane grupy modlitewne, które codziennie na wieczornej Mszy św. modlą się o pokój.
W kwietniu odbyła się tygodniowa pielgrzymka do Gdańska, Wrocławia i Częstochowy, w której brało udział 120 osób.
Wiosną wytynkowano, wymalowano i położono podłogę lastrykową w dużej Sali.
Założono 10. okien w wieży kościoła. Prace w dużej mierze wykonano gratisowo.
W tym roku do I. Komunii Świętej przystąpiło 69. dzieci, które przygotowali ks. Proboszcz i ks. Mirosław.
Po Uroczystość Bożego Ciała na każdej wiosce odprawialiśmy Msze Święte z poświęceniem pól. Spowiadaliśmy ludzi w podeszłym wieku.
Rok 1990
W okresie Bożego Narodzenia dzieci kolędowały przy żłobku.
Na wiosnę ufundowano nowe żyrandole i kinkiety do kościoła.
W Wielkim Poście parafianie licznie uczęszczali na nabożeństwa pasyjne.
W maju dzieci przynosiły serca ozdobione kwiatami.
Rok 1991
W tym roku do I. Komunii Świętej przystąpiło 72. dzieci.
Cała uroczystość Bożego Ciała została nagrana na kasecie video.
W czasie wakacji dzieci z ks. Mirosławem wyjechały na czterodniową wycieczkę.
Dnia 02.II. w uroczystość M.B. Gromnicznej poświęcono figurę Matki Łaski Bożej w głównym ołtarzu. Krzyż był poświęcony w ubiegłym roku w odpust Matki Bożej Ostrobramskiej.
Ufundowano obrazy świętych Wojciecha i Stanisława.
W tym roku ołtarze przygotowywali:
I- Mieszkańcy Halinowa za Starą Szkołą
II – Mieszkańcy Żwirówki
III – Mieszkańcy Hipolitowa
IV – Rzemieślnicy
Pod koniec wakacji założono kolejne witraże i zakupiono obraz M.B.Cz.
W nowym roku szkolnym wprowadzono Mszę Św. o godzinie 11 dla przedszkolaków i klas 0.
Rok 1993
Tegoroczna szopka jest typowo polska, wykonana przez ks. Wojciecha i parafian.
Przy żłóbku umieszczono puszkę, do której zbierano ofiary na leczenie dzieci chorych. Ofiary były obfite. W wigilię Bożego Narodzenie ks. proboszcz Stanisław Wołosiewicz otrzymał z rąk ks. bp. Kazimierza Romaniuka nominację na prałata Kapituły Kolegiackiej w Radzyminie.
W końcu czerwca 199 3r. ks. prałat Stanisław Wołosiewicz otrzymał nominację na proboszcza parafii Narodzenia N.M.P. w Mińsku Mazowieckim oraz na dziekana dekanatu mińskiego. Na jego miejsce przybył nowy ks. proboszcz pracujący dotychczas w Falenicy, ks. Andrzej Kamiński. Święcenia kapłańskie otrzymał z rąk JE ks. Kardynała Stefana Wyszyńskiego Prymasa Polski 12.VI.1966 r.
06.XII.1993 r. sprawiono figurki do szopki Betlejemskiej. W Rezurekcję nie było procesji, ponieważ padało przez cały dzień.
Jesienią przystąpiliśmy do malowania kościoła, sal katechetycznych, korytarzy i pozostałych pomieszczeń.
Rekolekcje Adwentowe odbyły się w dniach 13-16 listopada.
Dnia 02.XII.1994. – podłączono telefon z numerem warszawskim 783-60-74.
27-28.V odbyła się wizytacja kanoniczna, której dokonał sufragan Diecezji Warszawsko Praskiej ks. bp Stanisław Kędziora. Udzielił również bierzmowania 130. osobom.
Konsekracja Kościoła 16. XI. 95. r
Uroczystej konsekracji kościoła dokonał ks. bp. Kazimierz Romaniuk w otoczeniu kapłanów i licznie zgromadzonych wiernych.
Ks. kanonik Szczepan Stalpiński początkowo wikariusz parafii Długa Kościelna oddelegowany do budowy kościoła w Halinowie najmocniej zapisał się w pamięci parafian, jako budowniczy a później pierwszy proboszcz parafii Halinów. Drugim proboszczem był ks. Stanisław Wołosiewicz, któremu zawdzięczamy wystrój wewnętrzny kościoła.
7. maja 2000 r. otrzymał święcenia diakonatu kleryk Paweł Białobrzeski. 14. maja 2000 r w niedziele o godz. 12 odbyła się Msza Święta Prymicyjna wyświęconego 13. maja 2000. ks. Mariusza Królaka.
